Fysiotherapie en ergotherapie: wat is het verschil?

Laatst ging ergotherapeut Linda samen met een psycholoog op consult bij een mevrouw met dementie. Ze vertoonde 'moeilijk' gedrag: andere mensen knijpen, met dingen gooien. Linda: ‘De psycholoog observeert het gedrag en ik kijk meer naar de omgeving: hoe zit de cliënte in haar stoel, hoe is de kamer ingericht? We constateerden dat deze mevrouw gewoon iets nodig had om in te knijpen en mee te kunnen gooien. Toen hebben we een knuffel aan haar rolstoel vastgemaakt. Die knuffel komt terug als ze hem gooit. Dus nu heeft ze altijd iets omhanden!’

Bij fysiotherapie gaat het om de grovere bewegingen

De oplossing van de terugverende knuffel is typisch een voorbeeld van een ergotherapiebehandeling. Linda vertelt dat veel mensen niet weten wat ergotherapie inhoudt. Haar fysio-collega Joyce heeft daar geen last van: ‘Iedereen weet wat fysiotherapie is. Dat richt zich op de grovere bewegingen. Bij ergotherapie gaat het vaak om de fijnere motoriek. Linda leert mensen, die bijvoorbeeld verlamd zijn geraakt na een CVA, weer hoe ze zich moeten wassen. Terwijl de fysiotherapeut de been- en armspieren traint zodat de cliënt weer in staat is om te staan en de balans te bewaren.

Joyce en Linda hebben allebei een aparte praktijkruimte. Voor ergotherapeute Linda is dat een grote oefenkeuken waarin ze mensen bijvoorbeeld leert koffie te zetten of een ei te bakken. In de ruimte van de fysiotherapeut staan loopbruggen, fietsen en apparatuur voor krachttraining. Beide professionals oefenen ook vaak bij de cliënten op de afdelingen zelf. En ze werken vaak samen. Joyce: ‘Vrijwel alle opnamegesprekken doen we samen. Dan kijken we: hoe loopt iemand? Hoe zit iemand? Is het verantwoord dat iemand zichzelf wast?

Kip in azijn

Linda en Joyce werken beiden in verpleeghuis Bornholm te Hoofddorp. Er is veel afwisseling in het verpleeghuis met verschillende afdelingen somatiek, revalidatie en pg-zorg, Er wordt multidisciplinair gewerkt. Joyce koos bewust voor de ouderenzorg. ‘Ik heb stage gelopen in een particuliere praktijk, maar dat vond ik minder leuk. De cliënten waren niet altijd gemotiveerd, ze deden vaak hun oefeningen niet. In Bornholm is dat anders. Vooral cliënten van de revalidatieafdeling willen snel naar huis en zijn erg gemotiveerd.’

Ergotherapeut Linda belandde min of meer toevallig in de ouderenzorg. Nu is ze heel enthousiast. ‘Je kent je patiënten. Je ziet de mensen dagelijks. Ik heb stage gelopen in een ziekenhuis en daar was de tijdsdruk groter. In Bornholm heb ik meer vrijheid om mijn tijd optimaal in te delen. Daardoor kan ik meer kwaliteit leveren.’ Werken in een verpleeghuis levert ook leuke anekdotes op. Linda: ‘Ooit behandelde ik Filipijnse mevrouw. Het bleek dat zij kippenpoten in azijn bakte. Bah, wat vies, dacht ik. Maar het was hartstikke lekker! Nu bak ik de kip zelf ook zo.’