Ga direct naar de hoofdnavigatie Ga direct naar de content
Tekstgrootte: a a
Contrast:
Terug naar het nieuwsoverzicht

Maak kennis met… Ronny Prahladsingh (53) ‘Kind des huizes’ bij de Venser

26 november 2024
Afbeelding van Maak kennis met… Ronny Prahladsingh (53) ‘Kind des huizes’ bij de Venser
Charmant en met een gulle lach vraagt Ronny of ik koffie wil. Hij doet niet anders. Naast zijn beroep als etaleur werkt Ronny al 29 jaar als vrijwilliger bij de Venser. Hij heeft inmiddels een hechte band opgebouwd met veel cliënten. Kind des Huizes is zijn ‘middle name’.

“Een vriendin van mijn moeder woonde hier. Ik ging vaak mee op bezoek. Bewoners waardeerden het als ik belangstelling toonde en een praatje met ze maakte. Op een gegeven moment speelden we ook spelletjes en hielp ik steeds vaker met koffie rondbrengen. Dat werd uiteindelijk een vrijwilligerscontract. Ik doe van alles. Naast het rondbrengen van de koffie, help ik met de lunch en ondersteun ik de tuinman. Zo zorg ik ervoor dat elk voorjaar de bloemetjes zijn geplant. Ook verzorg ik de vitrines en met feestdagen regel ik de versiering.”

Verzoeknummers
''Ik werk graag samen met andere vrijwilligers en met Anton, activiteitenbegeleider. We doen van alles samen. Zo regel ik bijvoorbeeld de bingo-cadeaus. Omdat de bewoners me goed kennen, krijg ik vaak ‘verzoeknummers’ mee. Shampoo, kussens, chocolade, Engelse drop. En uiteraard het verzoek om oliebollen nu die gebakkraam weer om de hoek staat. Ja, veel oudjes zijn gek op zoetigheid.”

Meneer Roy
Ik ben dankbaar voor het contact dat ik heb met de familie van de bewoners. Veel kinderen van bewoners zijn attent. Ze appen me vaak hoe leuk ze het vinden als ik bijvoorbeeld weer eens met hun moeder naar de Jamin ben geweest. Met veel van hen heb ik nog steeds contact, ook al is hun vader of moeder er niet meer.
Soms raakt het werk me ook. Zo was ik echt bevriend geraakt met meneer Roy. Twee weken geleden hebben we nog gezellig samen koffie gedronken. Zaterdag zouden we oliebollen gaan kopen. Plots kreeg ik een telefoontje dat hij was overleden. Ik mis hem enorm.”

‘Oma’ Koot
Ook had ik een oma hier. We verzorgden altijd samen de rozen. Iedereen wist dat ze ‘mijn’ oma was. Ze woonde al 25 jaar in een aanleunwoning. Vorig jaar is ze gevallen. Ze woont nu in Zuid, bij Vreugdehof. Ze is doof maar af en toe belt ze toch. Dan vertelt ze wat, maar mij hoort ze niet. Gelukkig zit ik ook in de familie-app dus ik word op de hoogte gehouden.”

Beter mens
Ik vind dat ik door dit werk een beter mens ben geworden. In mijn kinderjaren woonde ik in Drenthe. Ik werd daar vaak gediscrimineerd. Daar heb ik hier nooit last van gehad. Hier hoor ik ook veel verhalen en kom ik veel eenzaamheid tegen. Ik vind het fijn wat te kunnen betekenen zonder dat ik ervoor wordt betaald. Ze hebben ook zoveel voor ons gedaan.”

Inspireren
De liefde en de warmte die ik in mijn eigen leven heb gemist, krijg ik hier. Veel collega’s zijn mijn vrienden geworden. Ik sta voor iedereen klaar, maar iedereen ook voor mij. Het is wel jammer dat er best wat verloop is. Om die reden heb ik afgelopen zomer met Vanity [vrijwilligerscoördinator bij de Venser, red.] in de buurt geflyerd om vrijwilligers te werven. Met mijn verhalen probeer ik ze te inspireren. Ik heb er al drie binnengehaald!”

Ook vrijwilliger worden?
Hartstikke leuk! Bij Amstelring werken we graag samen met naasten en vrijwilligers. Klik hier en selecteer een locatie naar keuze. De vrijwilligerscoördinator neemt zo snel mogelijk contact met je op.

Volgens Ronny is het belangrijk dat je als vrijwilliger in de ouderenzorg behulpzaam, betrouwbaar en flexibel bent. Vrijwilligers kunnen vaak net dat beetje extra aandacht geven waar veel bewoners behoefte aan hebben. Daarbij zijn de extra handjes voor allerlei hand- en spandiensten natuurlijk onmisbaar.

Delen op social media: