Kom naar de groene oase!

Eens in de zoveel tijd vraagt tuinmoeder Marga Bögels er aandacht voor. 'Weten jullie dat er een fantastische tuin is, waar je als medewerker, mantelzorger of cliënt zomaar naartoe kunt gaan. Hij ligt in Kadoelen, naast afslag S117 aan de binnenkant van Ring Noord.'

Vlinders

Marga zet koffie in het knusse rode huisje op de tuin. Aan tafel zitten Coby en Wim. Wim is een van de cliënten van het Odensehuis, waar mensen met geheugenproblemen en hun mantelzorgers komen. Coby is zijn buurvrouw en een lieve vriendin, die op hem let en voor hem doet wat hij zelf niet kan. Beiden komen regelmatig naar de tuin. Gewoon om er te zijn. Naar de vlinders te kijken. Te schoffelen. En te praten bij een kopje koffie. ‘Eerst vond ik het niets, dat tuinieren,’ zegt Coby, ‘maar zodra ik hier kwam, was ik om. Je komt gewoon helemaal tot rust. En Wim vindt het heerlijk om iets met zijn handen te doen. ’‘Zo is de tuin bedoeld,’ zegt Marga. ‘Een plek om te genieten, te ontspannen en te doen waar je zin in hebt. Zonder verplichtingen. Een toevluchtsoord.’

Hakken en harken

Marga Bögels is sinds kort vrijwilliger voor het Odensehuis, waarmee Het Schouw een alliantie heeft. Ze legde een bijzondere route af naar de tuin, want ooit was ze directeur van De Klinker, het oude Willem Drees en De Rietvinck. Toen voor De Rietvinck in 2001 een gemeentesubsidie voor bijzondere projecten beschikbaar kwam, wist ze direct wat ze daarmee zou willen doen. Een tuin! Vlakbij haar huis werd net het tuinpark aangelegd. Samen met een wisselend groepje vrijwilligers stortte ze zich erop, en niet zo’n beetje ook. Twee jaar lang hakten, harkten, schoffelden en zaaiden ze erop los. Boterhammen mee en koffie in de thermoskan. Elke zaterdag! ‘Niet iedereen begreep de lol ervan,’ zegt Marga, ‘maar ik vond het heerlijk. Lekker fysiek, na al het denken, praten en schrijven van door de week.’

Pondje paling

Het is nu bijna twintig jaar later. Onder het kale stuk bouwgrond van toen is een oase van groen tevoorschijn gekomen. De takken van het appelboompje dat ze plantten, zakken door onder joekels van vruchten. Fontis Vitaal heeft de financiering structureel op zich genomen. Er is nogal wat gebeurd in de tussentijd. Marga: ‘Feesten zijn er geweest, verjaardagspartijtjes,
vergaderingen. Heisessies, yogalessen, etentjes. In mijn tijd werden nog veel dagtrips gemaakt. Dan gingen bewoners met het busje in Volendam een pondje paling halen om het hier lekker op te eten. En ik weet nog dat een groep dames een keer Chinees had besteld. De man die het kwam brengen, vond het hier zo geweldig… die is nooit meer weg gegaan.’

Het gastenboek geeft een idee van de genoegens die op De Bongerd zoal zijn beleefd. ‘Heerlijk om weer eens op met mijn blote voeten door het gras te lopen.’ ‘Ik zie mezelf hier wilde feesten geven.’ En een bericht van 7 vrouwelijke bewoners van De Rietvinck: ‘….hazelnoten ontdekt (we zeggen lekker niet waar)'.

Vergeten geraakt

‘Ondanks dit alles,’ zegt Marga, die met haar getrouwen nog steeds wekelijks aan het tuinieren is, ‘is De Bongerd een beetje vergeten geraakt. Het Odensehuis komt er, de artsen- en paramedische groep die hier jaarlijks vergadert, incidenteel zijn er bijeenkomsten van sommige locaties. Maar verder is het rustig. En dat vind ik eeuwig zonde.’ 'Misschien speelt de logistiek een rol,’ realiseert Marga zich. ‘De sleutel moet in Het Schouw worden gehaald. En voordat je er bent… Maar mag dit een belemmering zijn? Ik vind van niet. De tuin is te mooi om er geen moeite voor te doen.’

Amstelringers, wees welkom, maak gebruik van de prachtige tuin in Amsterdam-Noord.
Lees hier hoe je de Amstelring volkstuin in De Bongerd reserveert en waar je de sleutel kunt ophalen.