Iemand met dementie kan meestal niet goed tegen absolute stilte. Op die momenten ontstaat er onrust, met roepen, wriemelen en kloppen. Vaak lopen of zitten mensen met dementie op de gang, omdat daar van alles gebeurt. Het kijken naar een langzame ouderwetse film of natuurfilm is vaak ook een aangename bezigheid. Let er dan vooral op dat het geluidsniveau goed is, zonder storend te worden.
Gevoelens benoemen en gevoelens delen is een algemeen menselijke behoefte. Bij mensen met dementie komen gevoelens vaak uit het verleden en niet uit het heden. Dat maakt het lastiger om begrip te hebben voor de gevoelens. Toch is het benoemen van gevoelens belangrijk, omdat het minder eenzaam maakt. Zeg bijvoorbeeld als iemand huilt: ‘Ik zie dat je verdrietig bent’ en geef de kans om erover te praten. De oorzaak van het verdriet oplossen is meestal niet mogelijk. Maar wat u wel kunt doen is meeleven, een arm om hem/haar heen slaan, een hand vasthouden of knuffel geven. En er gewoon zijn.
Familieleden vinden het soms moeilijk om weg te gaan, afscheid te nemen, zeker als dat problematisch verloopt. De persoon met dementie huilt of zegt: ‘Ik wil mee, laat me niet alleen’. Stel uzelf de vraag: voor wie is het eigenlijk nodig om bewust ‘dag’ te zeggen? Misschien komt u tot de conclusie dat het eigenlijk beter en minder confronterend, is als familie onopgemerkt weggaat.
Lees meer: